LITTLE MISS FASHIONABLE

Co jakiś czas wraca temat małych modelek. Kiedy kończy się dzieciństwo a zaczyna praca?
Tak, rozumiem konieczność robienia reklam i katalogów dla dzieci. Nie rozumiem jednak robienia z tych małych dziewczynek i chłopców "młodych dorosłych".
Przecież dla nich większe znaczenie ma zabawa z rówieśnikami, czas spędzony z rodzicami czy fajna wycieczka niż torebka chanel i udział w pokazie mody. Nie tak powinno wyglądać dzieciństwo.
Na sesjach dziewczynki, bo głównie nich dotyczy ten problem, są stylizowane na dorosłe kobiety, ubierane w ekstrawaganckie ciuchy i ciężką biżuterię. Mimo mocnego makijażu nie można zapominać, że to nadal małe dziewczynki, które nie powinny być traktowane jako obiekt seksualny, na który wyglądają.
Nie chciałam używać takich mocnych słów, ale takie sesje stoją na granicy dobrego smaku.
Wygląda to trochę jak spełnienie ambicji rodziców za sprawą dzieci. Jeśli oni czegoś bardzo chcieli, ale nie mieli jak tego osiągnąć, to czemu nie dać dzieciom takiej "szansy". Tylko, że dla dzieci to fajna przygoda tylko na początku. Dopóki nie poznają, jak ciężka jest praca modelki.
Kiedy byłam mała rodzice nie dawali mi chodzić na obcasach ani malować paznokci. A teraz widzę dziewięciolatki, które wyglądają na starsze ode mnie. Niedługo zaczną się pojawiać nagie sesje dzieci, bo wszystko dzieje się tak szybko, że niedużo już brakuje. Fotografowie, jak zawsze, znajdą jakieś uzasadnienie.
W takich momentach nienawidzę świata mody.

Oczywiście, że da się zrobić kampanię, w której dzieci są przedstawione naturalnie, bez prób stylizacji na dorosłych. Właśnie tak powinno być, ale jak łatwo o tym zapomnieć.
Takie bilboardy mają także wpływ na życie celebrytów, którym zależy, by ich dzieci były modne. Przykładami mogą być choćby Suri Cruise czy North West (nadal brzmi dla mnie to przezabawnie). Dla rodziców są kolejnym "produktem", którym warto się pochwalić. A Kim Kardiashian doszła w tym do perfekcji.
Ale wystarczy usiąść i zastanowić się - jaką wielką krzywdę wyrządza się dzieciom zabierając im dzieciństwo. Bo na pewno nie są szczęśliwsze nie mając możliwości przeżyć tylu wspaniałych chwil, ciągle martwiąc się o swój wygląd.